Det året det var så bratt....

Romjula er alltid fin til ettertanke synast eg. Eg tenkjer på året som har gått, og året som er på veg. I mange år kjende eg på vemodet kvar gong eit nytt år melde seg. Eg syns alltid at året som hadde gått,  var så bra, at neste år umogeleg kunne verte like bra... det er nokre år sidan det var slik sist. Og 2012 skal eg prise meg lykkeleg for at 2012 er ferdig! For det var året som var så bratt... Klok av skade er det mykje eg har lært:

• Eit hus er kun fire veggar... ein heim er der dei du er glade i bur ... Men det er greit å lengte etter huset som har vore heimen din i mange år.... 
• Kyssesykja har slett ikkje med kyssing å gjere.. men er ein lumsk sjukdom som tek tid å verte kvitt...Og svært kjedeleg å få i vaksen alder...
• Å sjå eit menneske verte "oppeten" av kreft er det tøffaste... og når det er mamma det gjeld, er det  uuthaldeleg
• Å miste mammaen sin er grusomt... sjølv om ein sjøl er voksen... og sorg får ei ny meining.
• Det er veldig mykje å ordne praktisk etter eit dødsfall... og ein må bruke krefter ein ikkje har....
• Tanter er ein fin ting! 
• Å verte tante til ein svært ønska gut var stort... megastort. Og det er godt med ei stor glede midt i ei djup sorg...
• Dei tre søte orda "Jeg elsker deg" betyr slett ikkje det same for alle. 
• Walk that talk.... ord er berre ord... ein må sjå på handlingane til eit menneske... utan handling ingen innhald i orda... og orda får ingen meining...
• Ein kan ikkje ta valg for andre... sjølv om andre tek dårlege valg.. valg som går utover mange andre... må ein berre innfinne seg med det. 
• Ved å hengi seg totalt til eit menneske, er ein veldig sårbar... og ein kan verte knust i tusen bitar og fotfestet forsvinn på eit blunk...
• Det er vanskeleg å gå vidare i tusen bitar og utan fotfeste...
• Gode venner kan lappe ein saman og hjelpe ein til å finne ein veg...
• Gode venner er gull verdt! Og må vere himmelsendt! Og eg er heldig... Eg har dei beste!
• Rikdom er så mangt.. venner og familie er ein stor rikdom... og ein fantastisk son er kanskje den største...
• Eg meistrar fullt og heilt ut den nye VARIGE livsstilen... sjølv når det stormar som verst rundt meg!
• Eg klarar alt eg vil... og eg har bestemt meg for at eg er verdt det beste... kun det beste! 

"Gud gi meg sinnsro til å godta det jeg ikke kan forandre. Mot til å forandre det jeg kan, og visdom til å se forskjellen." 

Eg har vorte klok dette året... læringskurva har vore bratt... Eg er glad at 2012 snart er over... og vi får eit heilt nytt ubrukt år! Eit år ein kan fylle med akkurat det ein vil.... eg vil fylle det med glede, nye og gamle vennskap, gode opplevingar som turar og konsertar... reiser... trening...Små kvardagsgleder... Eg vil ønske 2013 hjarteleg velkomen... eg har trua for at det det skal verte året! <3 Året for meg... og året for deg! Takk for det gamle.... og 2013... ver du velkomen <3 

Nyt dei siste to dagane av 2012... og ha ei fanstastisk nyttårsfeiring! 

God positiv og oppmuntrande nyttårsklem frå Blixa <3 

Hjertefred og hjertevarme

Fyrste juledag i Casa de Sekkehus har vore ein rolig dag... vi har kosa oss skikkeleg me ikkje mindre enn tre filmar i joggebukse og ullunderskjorte og kaffi i koppen og godis på bordet.... Kun avbrote av ein tur på treningssenteret og ein tur med hunden.... :) 

Det slår meg veldig ofte at eg eigentleg er veldig heldig... sjølv om året i år ikkje vart noko av det eg verken håpa eller drøymde om, har eg jammen mykje å ver takknemmleg for. Sjølv om nokon vel behandle meg dårleg... så er her jammen mange som har omtanke for meg og mine på ein måte andre berre kan drøyme om å oppleve...  Eg er heldig...

Eg hugsar julene når eg var lita... store forventningar... spesielt til gåvene. I år hadde eg ingen julegaveønsker. Eg ville berre overleve kvelden. Eg overlevde med god margin! Og under treet var der faktisk mange gåver til meg.... gaver frå gode venner og familie som tenkjer på meg og ynskjer meg og mine vel! Så godt å vite! Eg fekk mykje fint! :) 

Men der  var to ting så varma hjerte mitt ekstra.... det eine var den flotte koppen på bildet. Eg har altså fått den av ekssvigermor mi.... Ho står på den lokale bruktbutikken her... og eine dagen var eg innom og kika etter fine gamle koppar. Men der var liksom ikkje noko. Ho visste råd ho... ho fann ein i skapet heime med seg sjølv. Då eg var ein del av familien, stod denne koppen framme.... Og no har den altså fått ny og glad eigar! Ein eigar som kjente hjertevarme frå givaren...

At jula utan mamma skulle verte tøff, hadde vi belaga oss på. I heile mitt liv har eg berre feira jul ein gong utan henne... pluss i år då... Ho har vore med oss i tankane og vi har prata om henne ein heil del. Vi har vore på grava med både hjertekrans og lys... 

Tårene trilla då eg opna julegåva frå eit syskenbarn av meg... Ho hadde vore på Bjørg Thorhaldsdottir sitt arrangement  Hjertefred....<3 På innpakningspapiret hadde ho skrive ei heil masse... og veit du? Ho hadde sendt opp ballong for mamma... Snakk om hjertevarme! Og at ho tenkte på meg og syskena mine i jula... ja det kan gi hjertefred... Vi fekk kvar våra fyrstikkeske.... Og der stod det "Mennesker lever så lenge vi husker dem" 

Så fin ei påminning! Mamma skal leve så lenge vi huskar henne... Godt å tenke på! 

Vi overlevde julekvelden... med god margin...takka vere gode menneker rundt oss.... mennesker som har oss i tankane og viser oss hjertevarme.... noko som igjen kan gi hjertefred... Eg er eigentleg heldig...trass alt... <3 Veeeeeldig heldig... <3 

God klem frå Blixa som vil sende hjertevarme og hjertefred.... til deg.... <3 

Heilt konge

"Juleevangeliet for fjortiser; "
Det skjedde i de dager at det gikk ut en befaling fra keiser Augustus om at hele verden skulle joine en gruppe: «Vi som vil 
skrives inn i manntall». Dette skjedde mens Kvirinius var helt sjef i Syria, og gruppa fikk drøyt mange likes. Josef traska fra byen Nasaret i Galilea, opp til Judea, til Davids by Betlehem, for å signe manntallet sammen med Maria, dama hans , som hadde ei bolle i ommen. Og mens de var der, hevet bolla, for å si det sånn, og Maria leverte varene. Hu pakka kidden inn i noe tøy, og la'n i ei krybbe, for det var ikke plass til dem i herberget. 

Det var noen gjetere som var ute i natta og passa på sheepsa sine. Med ett var Herrens engler F2F, og Herrens diggbarhet lyste. Gjeterne bare: «OMG!», og engelen bare: «Slapp av, gutta! Jeg kommer med en tweet om glede, en glede for hele folket: #Frelser #Kristus #jomfrufødsel og dette skal dere ha til tegn: Dere skal finne en kid som er innpakka i noe tøy og ligger i ei krybbe.» Så kom engelens followers, en himmelsk hærskare, som ga masse kudos til Gud og retweeta: #Frelser #Kristus, og #ffnor Gud og fred på Jorden blant mennesker som har Guds velbehag» Da englene hadde tatt kvelden, sa gjeterne til hverandre: «La oss stikke inn til Betlehem for å kolla läget.» Og der fant de Maria og Josef og den lille kiden som læxan i krybba. Da oppretta de en ny gruppe: «Vi som har sett Jesus Kristus, Guds sønn». Folk bare: «Saklig, LOL». Gruppa fikk ikke så mange likes, for å si det sånn, men det var bare i starten, for seinere i livet fikk Jesus sinnssykt mange followers. Og Maria bare: «#DenFølelsen» Og gjeterne bare: «Helt konge!!!"

Slik kan det også seiast ;)Og for oss som er førtis ikkje fjortis kan det vere greit med nokre ordforklaringar ;) 

F2F betyr visst friend to friend... :)

Kudos betyr visst respekt 

ffnor betyr visst follow friday nor.. :)

Ho blixa seier som gjeterane: Heilt konge og God julefeiring til alle... vi bloggast <3 

... minn oss om at julens bud er kjærlighet og fred ....

I år er det fyrste jula.... utan mamma.... fyrste jula der vi ikkje bur i Lønnetunet... fyrste jula vi skal feire utan Elias sin pappa... 

I år det det fyrste jula i denne heimen vår. Rart kor livet kan snu, og verte noko heilt anna enn ein drøymte om... eller planla... eller håpa på... 

Men det er ikkje sikkert at det vert so aller verst likevel? Vi har alltid helde på tradisjonen at juletreet skal pyntast på lisjejulaftan. I år tok vi å pynta det den 21. :) Min kjære bror hadde vore å hogge tre i skogen. Må seie eg syns det var eit svært sjarmerande tre :) 

Dei fine englane som eg har fått med oldemora mi på 70 talet ein gong har fått seg ein plass i stova ...

Og fine blomster frå gode og kjekke Svanhild og John... 

Og nissane... som betyr så mykje for oss.. Mamma laga slike nissedokker... og i fjor visste ho vel i hjerte sitt, at det var siste jula ho fekk vere saman med oss... så då fekk vi borna litt kvar... Gode snille mamma mi <3 

Eg har ikkje ståka slik til denne jula. Eg har heller kosa meg saman med gode venner og familie... Å ta seg tid til et kafebesøk eller ein tur saman med ei venninde... Det er viktig for meg! 

Det er den fyrste jula for mange ting i år.., men det betyr ikkje at jula ikkje kan verte fin? Mamma vil vere med oss, sjølv om ho ikkje er saman med oss... og vi har klara å lage det julekoseleg her i vår nye og midlertidige heim... Det er ikkje berre i Lønnetunet som kan vere kos... 

"Du stjerne over Betlehem, send dine stråler ned,
og minn oss om at Julens bud er kjærlighet og fred.."

Er det ikkje det jula handlar om? Kjærlighet og fred? Då er det kanskje ikkje så viktig kvar ein bur? Og heldige oss har mykje familie rundt oss... Og at vi saknar mamma er vel eit godt teikn på at ho var ei flott mamma og besta som gav mykje kjærlighet... Som vi kan gjøyme i hjarta våre... 

Vi har mykje å vere takknemlege føre... Jula skal verte fylt med kjærlighet og fred...  Og det ynskjer eg for deg og dine også <3 

To dagar att  til julaftan! Og oppfordringa er: Prøv å fyll dagane med gode ting!!! Og ikkje gløyme å puste ;)

God førjulsklem frå Blixa <3

Motivasjon og inspirasjon....

Motivasjon og inspirasjon er kanskje eit rart tema no heilt inni jula tenkjer du? Ja, det er kanskje det... men i denne søte juletid er det kanskje ekstra viktig å samle motivasjon og inspirasjon... slik at ein tek bevisste valg på korleis en ønskar livet sitt... For er det ikkje ofte slik at ein trur ein må gjere det same som "alle andre" til jul? At ein må ståke å lage mykje god mat og kjøpe dyre flotte julegåver? 

Tidlegare medan eg var Lønnetunsfrua... då likte eg så godt å ta naturbileter... Alle så hugsa bloggen min "Livet i Lønnetunet" hugsa også flotte bileter teke på tur i fjøra eller på fjellet.... Eg elska det...

Då eg vart separert miste eg gleda av å ta bileter.  Og fann den ikkje igjen før eg oppdaga nokre fantastiske inspiratorar på INSTAGRAM... Wow! Kor fine motiv enkelte finn... og deler! Eg vart inspirert... og motivert! Er du på Instagram må du sjekke ut astavadset, steffansund, iastokke, lenemegan.Dei har fine bileter på kvar sin måte... til inspirasjon... Og eg elskar det! 

Å finne inspirasjon og motivasjon til ein ny livsstil kan vere vanskelig.. eller lett :) Ein må finne ut kva liv ein vil leve... Eg har valt eit lettare liv. Og det har eg til no funne motivasjon til...Eg føler meg bra! Den sunne maten gjer at kroppen funkar godt! Og treninga gir meg ein blant anna ein smidigare kropp... Og så er det kjekt å klare litt meir enn sist ein var på trening! Det gir inspirasjon til å fortsette... Eg har nådd målet mitt kg-messig... no er det inspirasjon til å halde den nye livsstilen som gjeld.. :)

"People often 

say that

motivation doesn`t last

Neither does bathing

That`s why we

recommend

it daily"

Zig Zigglar

Korleis kan ein klare å finne motivasjon og inspirasjon til å leve slik ein verklegen ynskjer? Eg har funne min måte.... eg må tenkje på det livet eg ynskjer... og tenkje på kvifor eg ynskjer det? Også må eg oppsøke mennsker som ynskjer noko lunde det same... enten det gjeld å halde ei rolig "nonstress" førjul/julefeiring eller det gjeld bilder og Instagram... eller ei varig livsstilsendring.... Og fylle på med mykje motivasjon... kvar dag!!! DÅ kan ein kanskje lykkast...

Kva gir deg inspirasjon? Har du tenkt over det? 

Ynskjer deg gode førjulsdagar fylde med det liv DU ynskjer å leve... <3 

God klem frå Blixa som er i det filosofiske hjørnet :) 

When you wish upon a star...

 Det har vore nokre nydelege dagar, til stor glede for radarparet her heime... (hunden og eg). Vi har vore på lange turar kvar ein einaste dag. Lange turar langs Melkeveien.... Kika på stjernene... I bekmørkret er det fantastisk å sjå den flotte stjernehimmelen! Og et og anna stjerneskuddet har vi også fått sett... Magisk, spør du meg... og ein får ønske seg noko... 

Ønske må vere hemmeleg...for dersom eg deler det, går det ikkje i oppfyllelse ;)

When you wish upon a star... <3

Dagens oppfordring: Ut å sjå på stjernene.... Det er magisk! 

God klem frå Blixa <3

Førjulstid...

 I mitt "forge liv" heldt eg på mange juletradisjonar. Al skulle vere perfekt til jul. Huset skulle vere nedvaska.... og minst sju småkakesortar og anna bakst... lefser, fårerull og så vidare... Og alle juleavslutningane... 

Kjekt med tradisjonar... men ein bør kanskje velge kva som er viktigast? For i ein travel kvardag kan ein ikkje få til alt... Eg vart alltid sjuk like før jul før... eg trur det var kroppen si måte og seie ifrå at nok er nok... Men eg nekta å høyre, for jula skulle no vere perfekt...

Eg trur eg har vorte klokare med åra.. eg har iallefall heldivis kome på betre tankar. Alt dette matstyret passar ikkje inn i min nye livsstil... Eg skal kose meg med god mat i jula... men eg treng slett ikkje å ha alt...  Litt kaker er no kjekt å ha! Så to sortar har kome i boks... ferdig med det! Og ellers har dei mykje godt på butikken! 

Det vert nok ei merkeleg jul... Ikkje berre er mamma vekk... men det er også vår fyrst jul utan Elias sin pappa.... Altså  han eg var gift med.... og fyrste jul i ny bustad... Eg lengtar fortsatt til mitt kjære Lønnetun.... <3 Og kanskje derfor er  det ekstra viktig å lage trivelege stunder her vi bur... Så her spelar vi julemusikk til frukost... vi tenner lys og kjenner på gleda det er å vere ilag.... 

og vi har bestemt at vi skal ta vare på kvarandre.... Så får nedvask vere nedvask, kaker vere kaker og avslutningar vere avslutning... vi gjer det vi syns er kjekt og det andre let vi være... 

For jula handlar vel eigentleg om heilt andre ting... nemmeleg:

Love, Peace and rock`n roll :)

Ha ei fin adventstid. og husk å gjere det som er bra for deg og ikkje det du trur er forventa! 

Klæm <3

Drit i jantelova!! :)

Har du nokon gong tenkt på kor styrte vi er av jantelova? At den kan hindre oss i følge draumane våre? Tenk om vi alle kunne klare å drite i jantelova... både når det gjaldt oss sjøle og andre.. At vi kunne vere frimodige å tru litt meir på oss sjøle.... og rose andre... istaden for å gi dei en følelse av at dei ikkje strekkjer til.... Slutte å sladre om andre for å heve seg sjøl.... Da trur eg kunna mykje spennande kunne ha skjedd... Kanskje vi skal begynt å leve etter Anti jantelova i staden for?

Anti jantelova

Du er enestående

Du er mer verdt enn noen kan måle

Du kan noe som er spesielt for deg

Du har noe å gi andre

Du har gjort noe som du kan være stolt av

Du har store ubrukte ressurser

Du duger til noe

Du kan godta andre

Du har evner til å forstå og lære av andre

Det er noen som er glad i deg

Skal vi prøve å sjå kva som skjer? Vi gjer det da!! 

Go laurdagskveld til deg og dine som faktisk er enestående! Gløym no ikkje det! <3

Klem <3

Om å bestige fjell ...

Om å bestige fjell...

Som du sikkert veit har eg fått god hjelp til ei livsstilsendring på Røros rehabilitering Dei har vist meg vegen til eit nytt og veldig mykje bedre liv! Eg har gått ned over 50 kg... og veit du? Det er faktisk  ganske stor forskjell på den kroppen eg har no, versus den eg hadde. Denne lystrar... når eg tenkjer dans, ja så dansar eg... og når eg tenkjer spring... ja jammen kan eg springe! Fantastisk!!! <3 Eg byttar ALDRI ut den nye kroppen mot den gamle! 

Då vi var på Røros i februar, snakka ein gjeng om at vi skulle prøve å bestige Snøhetta ved neste opphald som skulle vere i august.

Mange av oss på Røros har lavt sjølvbilde. Ein maglar trua på at ein kan noko... eller kan klare noko.. kanskje noko som er sjølvsagt for alle andre.... Og at ein ikkje vil utsette seg sjølv for det nederlag som det er å ikkje meistre....

Mange spørsmål melde seg....Ville vi klare det? Kom turen til å verte for tøff? Ville vi måtte snu før toppen? Ein mister litt trua på seg sjølv, og fleire som i utgangspunktet hadde planer om å vere med trekte seg... Vi var tre som for avstad for å prøve.... 

Vi fekk ein fantastisk flott opplevelse! Ur og atter ur... men du og du for ei utsikt som møtte oss når skodda letta medan vi var på toppen! Vi såg mot Jotunheimen og alle 2000 metertoppane der.... Eg fekk ein følese av å vere på toppen av verda!

Det var heilt ubeskriveleg!!! FOR ein følelse! 

Er det ikkje litt slik med livet også? Ein skal bestige mange "fjell" Og ofte må ein igjennom ein kamp og ein strid... klatre over nokre berg med vanskelegheiter og hoppe frå bekymring til bekymring.... men der framme.... der på toppen... der  oppe ventar verdas flottaste ¨"utsikt"...? 

Jennifer Gale seier det så flott:

"The  challenges you are facing right now may seem to be too big to overcome.

Trust in yourself, have faith in the process. 

Breathe.. and take just one step followed by another, and another,

and you will conquer your montain.... "

Eg nådde Snøhetta utan problem :)... 

Eg reknar med at du som meg har  andre "fjell" som skal bestigast... Men det klarar vi med glans!!! Vi får begynne med eit steg... eit steg i gongen mot målet...det skal gå fint det! :) Sant?!? 

God klem frå fjellgeita <3 

Når en dør lukkes...

Dagens god-ord:

"Når det lukkes en dør, bør det alltid åpnes en champagneflaske

så åpnes et vindu "

Et lite livsteikn...

Det har storma noko voldsomt rundt meg sidan sist. Det vart ein laaaaang omveg. Men no trur eg at eg er på rett veg. Iallefall på veg til rett veg. 

Eg har vore igjennom store endringar i livet... Nokre sjølvvalgte og andre slett ikkje.... 

Sidan mai i fjor har eg vorte skilt, solgt mitt herlige Lønnetun, flytta, fått meg ein fantastisk kjæreste, mista mamma mi, gått ned over 50 kg, vore i stor sorg, og vorte dumpa av kjærasten medan eg hadde det som verst....

Då var botnen nådd... Eg kunne ikkje kome lenger ned. Eg hadde meg nokre veker då magen var like uroleg som like før eit tannlegebesøk der ein veit at ein skal blombere... Og eg vart  deperimert... Eg trur eg var heilt i sjokk over det heile.... Eg unner ikkje min verste fiende å oppleve dette (om eg hadde hatt ein då ;) 

Men no har humøret kome attende! Heldige meg som er velsigna med eit lett humør. Eg klarar å sjå lyst på livet igjen... Livet vart slett ikkje slik eg verken hadde håpa eller drøymt om... eg skulla så gjerne ha vore forutan tap på tap... men slik vart det ikkje... og eg kan ikkje bestemme korleis andre skal verken føle for meg eller behandle meg. Men eg kan bestemme meg for korleis eg vil takle det! Og øve meg på å stå sterkt i eigen kjærleik! Det er opp til MEG! 

"Ikke tråkk på meg, når jeg ligger nede, 

da har jeg det ille nok allerede

ikke snakk stygt om meg, når du tror jeg ikke hører

Det vil før eller senere nå mine ører.

Aldri undervurder meg

Jeg er ikke så svak som du tror

Jeg kan hvis jeg vil eller må bevise

At styrken min, den er stor" (Anita)

Ja, STYRKEN ER STOR! For eg ser kor heldig eg er! Eg har klart å gå ned over 50 kg! Eg har fått eit nytt liv!!  Eg er priviligert... eg er mamma til verdas kjekkaste gut, eg har ein snill snill hund som alltid er villig til ein tur. Eg har anna familie og venner som er gull verdt! Og det vert spennande å sjå kva som ventar rundt neste sving... Eg har på følelsen at det er noko heilt fantastisk...vidunderleg.... hærleg.... :) Ja... eg har det på følelsen <3 

Vi bloggast! 

God klem frå Elisabeth <3

Kortreist.... :)

Vi har hatt feriegjestar dei siste dagane. Kjempekoselig å skulle få vise fram vakre Sunnmøre.... men været viste seg ikkje frå den beste side... Skodda har ligge langt ned i hovudet på oss... Vi har gått på fleire fjellturar, men utsikta kan vi trygt seie, har vore begrensa.

Eine dagen reiste vi til Ålesund. Sidan eg aldri har vore noko "bydame" var vel guidinga mi so som so.... By og meg høyrer liksom ikkje heilt saman.... Eg trivast best i ullunderskjorte og frisk luft.... Men kjempekoselig med ein bytur i ny og ne altså!!! Og trappene opp til Fjellstua fann eg.... Og Atlanterhavsparken....  Også veit eg om ei kjempekoselig gate!! MOLOVEGEN :)  Der var vi innom både TRANKOKERIET og Ingridsglassverksted. 

Dagen gjekk fort... og opplevelsane stod i kø.... Konklusjonene er: Ein treng ikkje fare så langt av stad for å få gode opplevelsar og ein smak av ferie... 

Den store verda ventar på deg, men vent ikkje med å nyte livet! Kos deg der du er akkurat i dag!!! :) DET er dagens oppfordring! 

God klem <3 

Jeg skal gå i purpur

når jeg blir gammel dame

med rød hatt som ikke står i stil

... kjøpe silkesandaler

og si vi ikke har råd til smør

Jeg skal sette meg ned på fortauet 

når jeg er trett...

Jeg skal gå ut i regnvær i tøfler

og plukke blomster

i andre folks hager

og lære å spytte...

Men kanskje jeg burde øve litt

alt nå?

Så de som kjenner meg

ikke blir for sjokkert,

når jeg plutselig blir gammel 

og kler meg i purpur....

(Jenny Joseph)

Dagens Lyst på livet-oppfordring: Vær deg sjøl og gjer det DU vil... 

Eg skal jammen finne meg noko purpurfarga..å kanskje en raude hatt? Eller ?:)

Ha en fin onsdagskveld. 

Klem <3

Livet har vore eit einaste kaos dei siste månadane. Og eg har nok ikkje klara å sjå så lyst på livet. Eg har byrja på eit nytt liv med ny mat og gode treningsvanar. Ei stor endring i livet mitt som gjorde at eg måtte revurdere fleire ting. Og endring på endring har vorte gjort... Og livet har vel til tider vore kaotisk og lite oversiktleg.  Og eg har slett ikkje vore meg sjølv på ei stund. 

Mamma har vore alvorleg kreftsjuk.... Krefta tok overhand... og mi godaste mamma døde den 13. juni... dagane i førevegen var svært vanskelege. Å vere vitne til at eit menneske som du har så kjær vert totalt oppeten av den fæle sjukdommen, er det verste eg har våre igjennom... Og sorga er framleis botnlaus.  Sorga over at mamma skulle få så alt for få år på jorda... at hennar draumar vart knuste... ho nådde ikkje alt ho ynskte å fylle livet med.... Og sorga over at eg ikkje fekk behalde mamma mi lenger... akkurat no i kaoset... i alle endringane skulle ho vere nøydd å forlate meg.... Det er så vemodig...

Samstundes klarar eg å fylle hjartet mitt med takknemmlegheit. Tenk at akkurat EG skulle være så heldig å få gode mamma til mamma. Tenk at eg også fekk vere hennar venn.... Eg kjenner meg rik. Ho har gitt meg og syskena mine ein ballast som mange andre berre kan drøyme om.  Ikkje i gods og gull, men i gode opplevingar og verdiar og syn på livet.

Mamma hadde ikkje altid hatt det så bra sjølv, men nytta sine opplevingar på ein positiv måte. Vi fleste har mykje å lære av henne.... Ho var sprudlande og møtte livet på ein positiv måte. Ho  hadde eit utruleg stort nettverk. Eit nettverk beståande av både familie og gode vener... Ho var eit varmt menneske... 

Dei siste vekene har vi brukt til å rydde i leiligheta hennar. Vi tre syskjena har brukt mange timar på både latter og gråt. Vi har funne så mykje godt. Gamle morsdagskort, bilder og anna som lokka fram minna. Eg fann så mykje gode ord, og dikt. 

Eg vil dele eit: 

Perspektiver

Når du

ser fremover

mot nye tider og år

skal du la ditt hjerte

og dine handlinger 

bære preg av den arv

dine tidligere dager

har tilført deg

Alt godt og all smerte

for ditt ståsted

er dypere og rikere

enn det som har vært før

ettersom alt levd liv

setter sine spor

i sinnet

(Tove Hauck)

Dette skal eg prøve å hugse.

 Eg kjenner at eg snart skal klare å sjå lyst på livet att... Og at "gode gamle Elisabeth" er tilbake i meg... Ho som klarar å fylle hjartet med takknemmeligheit...  Eg trur LYST PÅ LIVET er i sving igjen :) 

Ha ein flott onsdag der ute i verda. Grip om draumen din i dag!!! 

Lystpålivetklem <3

God påske

Vart plutselig ei uplanlagt bloggepause her hos meg... Livet er fylt med store kontrastar.... Og dagane flyg avstad... med store bekymringar i eine augneblinken og den største glede i den andre... Helsa mi vert berre betre og betre. Og på tysdag var eg faktisk på jobb heile dagen OG på trening etterpå. Utenkeleg berre for ei veke sidan...

Vi skal "berre " vere heime i påska... Og det kjennes godt! Heimepåske er perfekt i år. Mamma er heime imellom to cellegiftskurar og det er godt å kunne vere saman med henne! Ellers lokkar fjellet! Ikkje skiturar... NEI! Men med fjellsko og "ti på topp klippekort" i sekken. Det er godt med heimepåske.... :) Å vere saman med dei eg er så glad i ;) 

"You decide every moment of every day who you are and what you believe in. 

You get a second chance, every second."

God påske til deg og dine! Nyt nyt nyt!! ;)

Klem <3

Heime igjen....

So var eg nede igjen frå den vakre fjellheimen.... til havlandet... Snøen og påskestemninga er bytta med regn og vind og ruskever... Kontrastane er store...

Livet mitt er for tida fylt med store kontrastar.... 

glede og sorg.... 

latter og tårer....

håp og håplausheit

Mamma kjempar kampen mot krefta... cellegifta som skal hjelpe henne, gjer mykje vondt mot henne også...

Det går berre meir og meir opp føre meg at vi må ta vare på den tida vi har... leve det livet vi ynskjer... livet som er rett for oss.... Ikkje vente til i morgon...

"Morgendagen er ikke lovet deg i gave

Det eneste gaven du har er øyeblikket HER og NÅ

Og muligheten til å gjøre det beste utav akkurat det øyeblikket.

Så smil.

Elsk.

Vær takknemlig for gaven din her og nå..."

God tirsdag ønskast frå meg til deg <3 

Om å sjå lyst på livet

Å sjå lyst på livet er faktisk en 1000 kunst det! Ein må på ein måte bestemme seg for at en VIL møte livet på ein positiv måte. Og slik livet mitt har sett ut ei stund har det jammen vore vanskeleg! 

Her på Røros vert vi trena til å tenke annaleis.... I ei livsstilsendringsprosess er det viktig å definere dei saboterande tankane for så å kunne gi et svar som kan hjelpe på vegen. Dette er faktisk noko vi kan bruke i dei fleste samanhengar i livet! 

Alle dei negative tinga i livet mitt som har overskugga dei positive ei stund. Men i dag vil eg verklegen minne meg sjølv på nokre positive ting her i livet! 

Eg har såååå mange gode venner her oppe på Røros! I går hadde vi utdrikkingslag for ei av godevennindene... Til sommaren står ho brud... og vi er så heldig å få kome! Dagen var intet midre enn fantastisk! Vi vekte henne med brudemarsjen og deilig frukost, før vi tok turen til sentrum i DEN habitten for ikkje å snakke om sminka! Ho var berre eit syn for gudar! Hi hi hi! ;) På ettermiddagen hadde vi en bedre middag her nede på Moan for alle i Team5. Skikkelig koselig og vannvittig morsomt var det. Og at eg er så heldig å ha hjertevennen min her er slett ikkje verst  <3 

Ellers har eg vore heldig å hatt besøk av koordinatoren min heime medan eg har vore her. Ho har hospitert på rehaben og fått eit innblikk i korleis kvardagen vår er her.  Ho er ei flotte og veldig flink dame, men eg trur at det var lærerikt for henne å sjå meg i denne samanheng. Ho fekk vere med på nokre treningsøkter , men også mestringssamtaler. Eg har god nytte av å ha så mange og gode støttepersonar, og ho er ein av dei beste! 

Hallooooo! Har ikkje eg mykje positive opplevingar også? Å skulle sjå dei positive tinga framfor dei negative er eit valg ein må ta.... eg vil gjerne sjå lyst på livet.... dei fleste dagane får eg fint til det... 

I morgon er ein nye dag... eg vil prøve å sjå lyst på livet også denne dagen... vil du?!?

Ønsker deg ein lys og positiv mandag :)

Knekkebrød og kloke ord

Dagane flyg her oppe i fjellheimen... Dei er fulle av innhald... godt innhald! Gode førelesningar og gruppearbeid. Dagane her skal gjere oss best mogeleg rusta til å takle kvardagen heime. Til å kunne klare å stå i denne varige livsstilsendringa. 

I går hadde vi fagdag. Vi jobba gruppevis med oppgåver som fekk oss til å reflektere. Vi kan dra nytte av dei erfaringane dei andre på gruppa har gjort i si heimeperiode. Det er godt å høyre til ei gruppe mennesker som veit kva eg strevar med....  

Ei på gruppa mi kom med ekstra klok reflesjon:

"Vi kan sammenligne oss med en alkoholiker. En alkoholiker kan slutte å drikke- men vi kan ikke  slutte å spise. Vårt forhold til mat vil alltid vere forandret..."

Ja, slik er det nok dessverre. Men med hjelp skal vi klare å endre livsstilen vår til noko varig... Eg føler meg viss på at vi skal klare dette!! 

Mat er sjølvsagt eit tema her oppe. Vi lærer å ta "dei rette vala". I løpet av eit opphald får vi nokre timar på prøvekjøken der vi lagar sunn og god mat. På dette opphaldet laga vi lakseburger, hamburger, hamburgerbrød, pizza og knekkebrød. Eg laga også dressing. Alt smaka fortreffelig. Oppskrifta på knekkebrød deler eg gjerne: 

Rehab knekkebrød

2 dl havregryn

2 dl samalt rug

2 dl solsikkekjerner

2 dl havrekli

2 dl sesamfrø

1 dl kruskakli

1 dl gresskarkjerner

1 dl linfrø

7,5 dl vatn

Dette skal stå i ti min etter du har blanda alt. Det vert nok til tre plater. Når ein har fått smurt deiga utover kan ein strø på litt maldonsalt. Steikast på 150 gr i 1 time. Ta ut etter ein halvtime og del opp i passe bitar. 

Nam nam nam :)

I dag har det våre trening på timeplanen... Og eg har for fyrste gong på dette opphaldet vore med å trena på skikkeleg vis :) Det gjorde godt! 

I morgon er det ein ny dag... nye samtaler, nye treningsøkter... Eg gledar meg 

klem  <3 

Fine daga på Røros

Forma er stigande... det kjennes godt å vere Elisabeth igjen! :) Eg har fått att noko av energien.. Og hurra for det! Torsdag vart huset solgt... såre følelsar.... men også godt at det er overstått.... 

Fredag var vi på ein flott heildagsskitur. Nydeleg påskever, bål og kjekt lag... bortimot perfekt!

På laurdag fekk eg ein av mine draumar oppfylt: Kanefartstur saman med min hjerteven... Du og du kor romatisk!!! Å site der under den varme skinnfellen i mørkret... faklar på kvar hesteslede... Og den fine musikken av bjelleklang....stjerneklart når vi byrja, og når turen nesten var ferdig kom eit melisdryss av snø...  

Så vakkert at ein kan få tårer i augekroken.... <3

Eg har klart å samle meg om meg og mitt her på Røros no.... sjøl om eg veit at eg trengst heime.... Der ventar tenåringen, hunden og resten av familien på meg.... Eg trengst der... Spesielt no....

Eg øvar meg kvar dag på å leve her og no.... og ikkje i morgon eller neste veke eller til sommaren eller neste år... Prøvar å hugse på at livet ER... det kjem ikkje.... 

Men det er også samstundes godt å lene seg til Charlie Chaplin sine kloke ord:

"Nothing is permanent in this wicked world, not even our troubles"

Han var slett ikkje så dum han Charlie... :)

Ønska deg ein hæææærleg tirsdag! 

God klem <3

Martnan på Røros

Godt å ha litt flaks innimellom :) Rehabopphaldet mitt her på Røros fall akkurat på Martnan.. I dag begynte eventyret og eg er så heldig å få vere med! HURRAAA!!! :) 

Stemningsfult i gatene! Vi har fulle dagar på Rehaben , men i helga skal vi nok få kosa oss på Martnan :) Eg gled meg :)

Klem <3

Livets landevei.... og det å nyte kvart sekund...

"Det er mye en lyt gjønnomgå på livets landevei"

Ja, no har det gått nokre dagar her på Røros. Det går etter forholda fint. Eg er ikkje i storslag... men det går fint. Eg har bestemt meg for at eg ikkje skal verte "vippa av pinnen" kun på grunn av at kroppen ikkje vil lystre no. Eg er slapp, eg er uopplagt, eg er trøytt og tom. Men kanskje skal eg fokusere på det som er litt meir positivt? Eg har vore to dagar i bassenget. Og siste gongen "herja" eg faktisk litt saman med min kjære hjerteven :)  Og eg har gått frå Moan til senteret kvar dag! Og fredag var det berre eit nydeleg ver!!!Eg gjekk aleine med musikk på øyret. Også begynde eg å tenke på livet og vegen i livet.... Stundom går alt av seg sjøl. Vegen er breid og ein tenkjer kanskje ikkje så nøye over kvar det berst.... andre gongar kan vegen virke heilt uoverkomeleg. Krunglete, hompete og uoversiktleg... Men om ein tek det med ro, kjem ein seg fram der og? 

I morgon begynner mamma på cellegift. Eg er her... ho er på Sunnmøre....  heldigvis har eg verdas beste syster. Ho er utdanna sjukepleiar og veit å spørje dei rette spørsmåla og ho veit å gi den rette omsorg til alle rundt seg... 

Eg fekk eit sånt fint skilt med to av mine gode "Rørosvenninder" med ei fin påminning:

"Teller du år, blir livet kort

Teller du dager går livet fort

Teller du timer, varer livet en stund

men lengst varer livet om du nyter hvert sekund..."

Vi veit ikkje kva som møter oss på livets landevei... men vi får prøve så godt vi kan å takle det.. og øve oss på å nyte kvart sekund av dette dyrebare livet! 

Goooood optimistisk søndagsklem  <3

Minner og håp!

MINNENE 

"Ta det med deg!

Det minste av grønt som har hendt deg

kan redde livet ditt en dag

i vinterlandet.

Et strå

bare ett eneste blankt lite strå 

fra sommeren i fjor

frosset fast i fonna,

kan hindre skredets

tusen drepende tonn

i å styrte utfor"

Hans Børli

Så var eg på Røros att. Det er godt å vere her, sjøl om eg slett ikkje er i form.... og  ikkje får vere med på all trening... sjøl om eg akkurat no kjenner på at eg burde våre heime på Sunnmøre saman med familien... 

Men eg treng å vere her... eg treng hjelp til å halde min nye livsstil.. samle motivasjon...så medan det går, vil eg vere her....

Vi fekk ikkje det svar vi ønskte når det gjaldt mamma... No er det cellegift og ny kamp som gjeld...  Eg er takknemmelig for at familien min har eit nært og godt forhold... Vi har samla mange gode minner og viktig historie i løpet av åra... Minner vi no kan kose oss med... minner som varmar no når vi ER i vinterlandet .... Minner som kan gi håp... håp om fleire gode dagar....  Vi kryssar fingrane for at cellegifta verkar... og fortesette å håpe....

Gode klem <3

Morsdag og det å tru på mirakel...

Vakna opp på sjølve morsdagen til den triste meldinga om at Whitney Houston er død.... I min ungdom var ho ei av favorittane... Slagarene stod ei stund i kø og stemma er heeeilt fantastisk :)

Ho syng ein nydeleg song saman med Mariah Carey. "When you believe"... Den flottaste tekst:

Many nights we've prayed
With no proof anyone could hear
In our hearts a hopeful song
We barely understood


Now we are not afraid
Although we know there's much to fear
We were moving mountains long
Before we knew we could

There can be miracles, when you believe
Though hope is frail, it's hard to kill
Who knows what miracles you can achieve
When you believe, somehow you will
You will when you believe


In this time of fear
When prayers so often prove(s) in vain
Hope seems like the summer birds
Too swiftly flown away

Yet now I'm standing here
My heart's so full I can't explain
Seeking faith and speaking words
I never thought I'd say

There can be miracles, when you believe
Though hope is frail, it's hard to kill
Who knows what miracles you can achieve
When you believe, somehow you will
You will when you believe

They don't (always happen) when you ask
(Oh)
And it's easy to give in to your fears
(Oh...Ohhhh)
But when you're blinded by your pain
Can't see your way straight throught the rain
(A small but )still resilient voice
Says (hope is very near)
(Ohhh)

There can be miracles
(Miracles)
When you believe
(Lord, when you believe)
Though hope is frail
(Though hope is frail)
It's hard to kill
(Hard to kill, Ohhh)
Who knows what miracles,you can achieve
When you believe, somehow you will(somehow,somehow, somehow)
somehow you will
You will when you believe

You will when you
You will when you believe
Just believe...in your heart
Just believe
You will when you believe~


Vi MÅ berre tru på mirakel innimellom.... klamre oss til håpet...   Verdas beste mamma har kjempa ein fæl kamp mot kreft dei siste månadane.... Til veka kjem resultatet frå strålinga... Vi trur på eit mirakel... Vi trur... og tru kan flytte fjell....  ALT kan skje dersom ein trur.... 


I dag har vi reservert bord til åtte på Elmirs-Grillrestaurant-Kaffebar. Vi skal feire morsdagen for verdas beste mamma... Vi skal feire livet!!! Og  tru at eit mirakel har skjedd... vi skal TRU.... og tru kan faktisk flytte fjell <3 <3 <3 


Morsdagsklem til ALLE mammaer der ute....  <3